Uroczystość zaręczyn

W Polsce zaręczyny odbywają się przed ślubem. Zaręczyny to zwykle kameralna uroczystość która odbywa sie w domu rodziców lub też teściow. Bardzo często jest to pierwsza okazja kiedy rodzice i teściowie mogą sie spotkać po raz pierwszy. Uroczysty posiłek, deser i wystawne koktajle towarzyszą spotkaniu obydwu rodzin. Zaręczyny są zwykle oznaką akceptacji panny młodej i pana młodego przez rodziców i teściów.

Podczas uroczystości, zaręczona kobieta otrzymuje pierścionek zaręczynowy od meżczyzny przed zgromadzonymi rodzinami i i przyjaciółmi. W chrześcijańskich domach, świadek dokonuje uroczystości zaręczyn. Rodzina kładzie krzyż, miseczkę z wodą święconą i pierścionek zaręczynowy na stole pokrytym obrusem. Potem, młoda para i ich goście gromadzą się wokół stołu by usłyszeć jak świadek pyta parę młodych: 'Czy znajdujecie się tutaj z własnej i nieprzymuszonej woli?' i 'Czy posiadacie zgodę rodziny?'. Następnie błogosławi on pierścionek zaręczynowy poprzez skropienie go wodą święconą i powtarzanie nestępujących słów: 'W imię Ojca, i Syna, i Ducha Świętego.' Na koniec, pan młody zakłada pierścionek na palec narzeczonej. To symbolizuje, że zaręczyny są od tego momentu oficjalne.

Uroczystość ślubna

Niektórzy narzeczeni świętują wielką zmianę w ich życiu poprzez wieczór kawalerski i wieczór panieński. Wieczory kawalerskie odbywają się często noc przed samym ślubem, ale jeszcze częściej w sobotę lub piątek na kilka tygodni przed ceremonią ślubną. Podczas wieczoru kawalerskiego, przyszły pan młody spotyka się ze swoimi przyjaciółmi. Zazwyczaj udają sie do restauracji albo do baru gdzie wypijają piwo, grają w karty albo w rzutki. Podczas wieczoru panieńskiego, panna młoda spotyka się ze swoimi przyjaciółkami albo też zaprasza je do domu na lekki posiłek i napitki. Podczas spotkania, dziewczęta rozmawiają, plotkują, graja w gry i słuchają muzyki. Tradycyjnie, wieczór kawalerski oznacza stratę wolnosci i początek odpowiedzialności rodzinnej.

Uroczystość zaślubin jest zarówno religijną jak i cywilną uroczystością i odbywa się zarówno w urzędzie cywilnym jak i w kościele. Uroczystość kościelna musi być poprzedzona ogłoszeniami o przyszłych zaślubinach. Każdy kościół ma taką listę nadchodząch zaślubin przy wejściu do kościoła. Kościół katolicki pozwala katolikom na poślubienie osoby o innym wyznaniu w kościele katolickim. W takim wypadku, osoba innego wyznania nie bierze udziału w sakramencie ślubu, ale małżestwo jest nadal ważne. Jedynym warunkiem jest to, że osoba innego wyznania musi podpisać zgodę na wychowywanie dzieci w wierze katolickiej. Tak jak i w świecie zachodnim, ślub oznacza uroczystość w której dana osoba składa śluby. Sobota jest najbardziej popularnym dniem na zawieranie ślubu, ponieważ wesele trwa do wczesnych godzin rannych następnego dnia w wiekszości miast, a nawet jeszcze dłużej na wsiach. Najbardziej popularnymi porami roku na zawieranie ślubu są tydzień Wielkanocny i okres Bożego Narodzenia ? ponieważ kościół nie pozwala na organizowanie zabaw w okresie postu i adwentu.

Tradycyjnie, pan młody przyjeżdża ze swoimi rodzicami do domu panny młodej tuż przed uroczystością ślubu. Często orkiestra towarzyszy panu młodemu przygrywając piosenki weselne. W domu panny młodej, rodzice i teściowie dają błogosławieństwo młodej parze. Następnie wszyscy razem jadą do urzędu cywilnego a potem do kościoła. Para młoda zajeżdża do kościoła w wynajętym samochodzie albo taksówce, lub nawet na powozie konnym. Powóz ten jest ozdobiony białymi kwiatami i lalkami.

W przeszłości panna młoda była prowadzona do ołtarza przez swojego ojca natomiast pan młody przez swoją matkę. Ta tradycja, która nadal jest bardzo popularna w Stanach Zjednoczonych, jest już w Polsce zapomniana. Obecnie, panna młoda idzie do ołtarza razem z panem młodym. Za nimi idą świadkowie, rodzice panny młodej, rodzice pana młodego i reszta rodziny. Zarówno w kościele jak i w urzędzie cywilnym, parze młodej towarzyszą świadkowie - zazwyczaj mężczyzna ze strony pana młodego i kobieta ze strony panny młodej. W Polsce zwyczaj drużek nie jest praktykowany.

Po ślubie jest czas na gratulacje. Na początku ksiądz albo urzędnik cywilny składa życzenia ślubne. Orkiestra kościelna gra Marsz Mendelssohna albo Ave Maria jak nowo poślubieni wychodzą z kościoła. Potem reszta zaproszonych gości wychodzi z kościoła i czeka, zazwyczaj w kolejce, żeby pogratulować młodej parze. Rodzice i najbliższa rodzina składają życzenia jako pierwsi, reszta rodziny składa życzenia poźniej. Niektórzy goście, zwłaszcza ci którzy byli zaproszeni tylko na ślub, dają tylko kwiaty. Dwaj świadkowie opiekują się nie tylko ślubnym bukietem, ale również pozostałymi kwiatami. Wymaga to sporo wysiłku i zazwyczaj kursują oni nieustannie pomiędzy kościołem i samochodem gdzie zostawiają kwiaty. Kwiaty są póżniej użyte do ozdobienia domu weselnego. Jeśli któryś z zaproszonych gości nie może pojawić sie na ślubie, przysyła albo telegram albo kartkę z życzeniami.

Po przyjęciu życzeń od wszystkich zaproszonych gości para młodych wychodzi z kościoła. Przy wyjściu z kościoła zazwyczaj ktoś rzuca im kilka drobnych pieniędzy. Młodzi podnoszą pieniądze i goście starają im się pomóc. Jest to stary pogański zwyczaj, ale nadal bardzo popularny. W przeszłości ludzie sypali ziarna zboża albo ryżu na głowy pary młodej, co zazwyczaj wróżyło dobrą i szczęśliwą przyszłość.

W wielkich miastach i małych miasteczkach wesele odbywa się z reguły w restauracji albo wynajętej sali. Miejsca te nie mogą zwykle pomieścić wielu osób, dlatego rodziny nie mogą sobie pozwolić na zaproszenie wszystkich gości. Niektórzy goście są więc zaproszeni tylko na ślub, natomiast najbliższa rodzina i przyjaciele zaproszeni są zarówno na ślub jak i na wesele. Jeśli rodzina przyjeżdża z daleka, zawsze mają zapewnione miejsce do spania i posiłek. W Polsce nie do pomyślenia jest by goście zatrzymywali się w hotelu. Hotele są zbyt drogie dla przeciętnego Polaka. Dlatego więc mieszkania panny młodej i pana młodego są zawsze pełne ludzi w trakcie uroczystości weselnych.

Typowe wesele na wsi jest o wiele większe niż wesele które odbywa się w mieście. Ponieważ ludzie na wsiach są właścicielami swoich domów, mogą oni sobie pozwolić na zaproszenie większej ilości gości niż ludzie w miastach, którzy mieszkają zazwyczaj w wynajętych mieszkaniach. Na wsiach wesele często trwa trzy dni i trzy noce pod rząd. Wesela są bardzo uroczyste i zaproszeni goście liczą się nie w dziesiątkach, ale w setkach.

Dojazd do sali weselnej zazwyczaj zajmuje trochę czasu, dlatego młoda para może wykorzystać ten czas żeby pojechać do fotografa i zrobić zdjęcia. Często odbywa się to pomiędzy uroczystością w urzędzie cywilnym a kościołem. Na koniec para młoda zajeżdża do domu weselnego gdzie jest powitana chlebem, solą i winem przez gospodarzy wesela. To jest stara tradycja, która symbolizuje nie tylko szczęśliwe życzenia na przyszłość, ale rownież powitanie nowego członka rodziny. Jeśli wesele odbywa się w przyszłym domu albo mieszkaniu młodej pary, pan młody przekracza próg domu niosąc pannę młodą na rękach. Panna młoda i pan młody po kolei biorą kawałek chleba do ust co oznacza, że nigdy nie będzie im brakowało jedzenia. Potem każde z nich po kolei bierze łyk wina co oznacza, że nigdy nie będzie im brakowało słodkości w ich życiu. Na koniec każde z nich smakuje szczyptę soli co oznacza, że razem przejdą przez wszystkie gorzkie momenty w ich życiu. Po powitaniu, wesele jest oficialnie rozpoczęte i trwa do wczesnych godzin rannych. Następnego dnia odbywają się poprawiny, czyli czas przedłużający przyjęcie weselne. Poprawiny rzadko trwają więcej niż kilka godzin i przychodzi na nie z reguły mniej gości (głównie bliska rodzina). Po zakończeniu uroczystości poprawin, wesele oficjalnie dobiega końca.